Atak paniki jest naprawdę przerażającym doświadczeniem: Twoja klatka piersiowa zaciska się, serce zaczyna ścigać się i możesz czuć dreszcz przebiegający wzdłuż kręgosłupa. Ale jeśli żyjesz z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc (POChP), atak paniki może być jeszcze gorszy, ponieważ masz już trudności w oddychaniu, a uczucie przyspieszenia oddechu może dodać do przestrachu.
Osoby z POChP są bardziej narażone na regularne ataki paniki niż ogół społeczeństwa. Lekarze szacują, że występowanie pełnoobjawowego zespołu lęku napadowego jest 10 razy większe u chorych na POChP niż w całej populacji.
Te ataki paniki nie są nieszkodliwe. Poza przerażeniem i nędzą, które wywołuje u pacjentów, zaburzenie lękowe może powodować znaczną ingerencję w leczenie i postępowanie w POChP. Pacjenci z POChP, którzy doświadczają częstych napadów paniki zgłaszają więcej objawów choroby płuc, mają gorszą jakość życia, korzystają z większej liczby zabiegów medycznych i częściej hospitalizują, stwierdzili badania.
Ataki paniki i POChP
Atak paniki obejmuje intensywny i nagły przypływ strachu, który chwyta osobę pozornie znikąd i bez ostrzeżenia. Strach, który dotyka człowieka, jest dalece nieproporcjonalny do tego, co go skłoniło, i może nie być związany z żadnym konkretnym incydentem. Ataki paniki mijają w ciągu kilku minut, ponieważ organizm ludzki nie może utrzymywać takiej hiperwensywnej reakcji "walki lub ucieczki" przez długi czas, ale nawracające ataki mogą trwać wiele godzin.
Pacjenci z POChP rozwijają się z zaburzeniami lęku napięciowego najprawdopodobniej z powodu krótkości epizody oddechu są tak przerażające. Ich umysły uczą się niewłaściwie interpretować potencjalne oznaki tych epizodów jako rzeczywiste znaki, tworząc pętlę sprzężenia zwrotnego, która wywołuje panikę.
Objawy ataku paniki obejmują:
- Uderzanie, omijanie lub przyspieszone bicie serca
- Trudności z oddychaniem
- Ucisk w klatce piersiowej i ból
- Zawroty głowy lub zawroty głowy
- Nudności lub skurcze żołądka
- Zimne poty
- Drżenie i potrząsanie
- Nagłe dreszcze lub uderzenia gorąca
- Mrowienie w kończynach
- Obawa przed nieuchronnością śmierć lub inny katastrofalny wynik
Hiperwentylacja, która często towarzyszy atakowi paniki, powoduje szybkie i płytkie oddychanie, które zmniejsza zdolność płuc do przyjmowania i przetwarzania tlenu, a tym samym pogarsza wszelkie objawy POChP, które może odczuwać pacjent.
Jak radzić sobie z atakami paniki
Zarządzanie POChP musi zawierać plan radzenia sobie z atakami paniki i paniką. Naukowcy odkryli, że najlepsze leczenie obejmuje terapię poznawczo-behawioralną, w której terapeuta pomaga pacjentowi POChP uczyć się subtelnych sygnałów ciała, które mogą stworzyć lub przewidzieć atak paniki. Terapeuta uczy również strategii radzenia sobie z pacjentem, aby mógł natychmiast przerwać atak paniki. Badania wykazały, że terapia poznawczo-behawioralna może zapobiec rozwojowi lub spowolnić postępy zaburzeń lękowych u pacjentów z POChP.
Jeśli cierpisz na POChP i jesteś w ataku paniki, powinieneś:
- Odpocząć. Postaraj się zrobić krok w tył i zdaj sobie sprawę, że twoje symptomy, choć przerażające, są nadmierną reakcją na sytuację, która nie jest niebezpieczna.
- Bądź realistą Pozostań w teraźniejszości, zwracając uwagę na to, co faktycznie ma miejsce zamiast spekulować na temat tego, co może się wydarzyć.
- Znajdź rozproszenie. Odwróć się od prostych czynności, takich jak recytowanie wiersza lub listy, odliczanie do tyłu lub ściskanie rąk.
- Zaakceptuj niepokój. Staw czoła strachowi i zaakceptuj go, zamiast walczyć, pozwalając, by czas minął. Oceniając strach w skali od 1 do 10, zauważ, że nawet najwyższe poziomy strachu ustępują w ciągu kilku sekund.
Inne przydatne mechanizmy radzenia sobie z atakami paniki obejmują użycie:
- metod relaksacyjnych. Naucz się kilku technik relaksacyjnych, które pomogą Ci się uspokoić, zanim cykl paniki zacznie działać.
- Leki. Mogą to być leki przeciwlękowe lub antydepresyjne.
- Znajdź wsparcie Znajdź grupy wsparcia , gdzie możesz nauczyć się skutecznych umiejętności radzenia sobie ze stresem innych osób, które często doświadczają ataków paniki.
Pacjenci otrzymujący leczenie POChP muszą nauczyć się radzić sobie z atakami paniki. Gdy to zrobią, będą znacznie lepiej przygotowani do radzenia sobie z ich stanem.
