Deborah Serani, 54-letnia Smithtown, N.Y., jest wesoła i szybko się śmieje, ponieważ ma wiele powodów do radości. Jest odnoszącą sukcesy psychologiem i szczęśliwie żonata z dorosłą córką. Z zewnątrz jej życie wydaje się idealne. Ale Serani musi strzec się depresji, choroby, z którą walczy przez dziesięciolecia.
Serani borykała się z dystymią, przewlekłą, typowo łagodną postacią depresji, przez całe dzieciństwo. Potem, gdy miała 19 lat, próbowała się zabić. "Byłam bardzo odizolowana" - mówi.
Jej rodzice byli zszokowani po próbie samobójczej, ponieważ nikt nie podejrzewał, że jest w rozpaczy. "Nie byłem typem dzieciaka, który krzyczał, że cierpię" - mówi Serani. "Byłem niebezpiecznie cicho. Z zewnątrz wszystko wyglądało świetnie. Zawsze miałem uśmiech na mojej twarzy, mimo że naprawdę walczyłem. "
Serani była w stanie kontrolować swoją depresję terapią rozmów przez ponad dekadę. Ponieważ uznała psychoterapię za uratowanie życia, postanowiła kontynuować karierę jako psycholog. "To było dla mnie naturalne" - mówi. "Życie z depresją z pewnością dało mi unikalną perspektywę na współpracę z innymi."
Kiedy depresja powraca
W wieku 33 lat, Serani urodziła córeczkę. Miała wszystko, czego chciała, ale jej depresja powróciła z pomstą.
Serani cierpiał na epizod depresji poporodowej, podtypu wielkiego zaburzenia depresyjnego. Zaczęła czuć się pusta, a myśli samobójcze wróciły jej do głowy. "Wiedziałem, że to się dzieje, ale nie mogłem nic z tym zrobić. To tak, jakbyśmy zobaczyli wypadek samochodowy - nie mogłem odepchnąć się - mówi.
Zaalarmowała swoją rodzinę, że czuje się przygnębiona, ale niektórzy z nich odstroili ją, zastanawiając się, co może być w depresji. Na szczęście Serani wiedziała lepiej: zrozumiała, że jej depresja zwiększa ryzyko wystąpienia depresji poporodowej i że potrzebuje pomocy.
Zrozumienie depresji
"Depresja nie jest spowodowana brakiem czegoś, co chcesz", mówi Lateefah Watford , MD, psychiatra z Kaiser Permanente w Gruzji. "Depresja jest chorobą, która wiąże się z niewłaściwymi poziomami neuroprzekaźników w mózgu i wpływa zarówno na nastrój, jak i na funkcje poznawcze."
Niektóre z głównych przyczyn depresji to genetyka (z rodzinną historią depresji), poziomy hormonów rozrodczych u kobiet i zaburzenia neurotransmiterów, szczególnie serotoniny, która jest odpowiedzialna za poprawę nastroju.
"Kiedy dojdziesz do punktu, w którym uważasz, że jesteś w depresji, ważne jest, abyś zdał sobie sprawę z tego, co czujesz i zrozumiałeś, że to jest nie jest oznaką słabości, ale raczej choroby, "mówi dr Watford.
Długotrwałe leczenie i styl życia zmienia się w depresję
Po raz pierwszy, Serani zaczął przyjmować leki na depresję i otworzył nowy świat dla niej. Serani postrzega swoją depresję tak samo, jak cukrzycę lub jakąkolwiek inną przewlekłą chorobę, która wymaga leczenia, żeby ją kontrolować.
Wie, że zawsze będzie potrzebowała leków, a życie z depresją oznacza również dbanie o siebie w ogóle, łącznie z jedzeniem zdrowy, dobry sen, regularne ćwiczenia i wystarczająca ilość światła słonecznego. Wciąż ma dni, kiedy ciężko jest wstać z łóżka, ale ona robi pierwszy krok, by wstać i wziąć prysznic, a każdy kolejny krok jest trochę łatwiejszy.
Serani, autor dwóch książek o depresji , stanął oko w oko ze znajomymi i członkami rodziny, którzy po prostu nie rozumieją jej depresji. Próbuje wykorzystać te rozmowy, aby uczyć innych o depresji i czasami można po prostu poczuć się smutnym.
"Mówię im, że zakres ludzkich emocji obejmuje czasami bycie smutnym i przygnębionym, nawet jeśli wydaje się, że wszystko to ma, " ona mówi. "Dlatego mówię innym, by pozwolili mi płakać, pozwól mi być smutnym i pozwól mi przeżyć tę emocjonalną chwilę."
Profesjonalna wiedza Serani była pomocna w przyjmowaniu i radzeniu sobie z depresją. "Wiem, że nauka stoi za umysłem i badaniami, które tam są" - mówi. "Bycie profesjonalistą w zakresie zdrowia psychicznego pomaga również wyładować piętno na mojej osobistej walce."
