Leczenie raka jądra |

Chirurgia, radioterapia i chemioterapia są stosowane w leczeniu raka jąder.

Według szacunków Amerykańskiego Towarzystwa Onkologicznego ryzyko śmierci mężczyzny na całe życie jest niskie - około 1 na 5000.

Jednym z powodów, dla którego ryzyko jest tak niskie, jest rak jądra, który może wpływać na jedno lub oba jądra, stosunkowo rzadkie w porównaniu z innymi rodzajami raka, według National Cancer Institute.

Co więcej, choroba może być zwykle skutecznie leczona operacyjnie, radioterapią lub chemioterapią (lub kombinacją terapii).

Stomatologia (operacja )

Zabieg chirurgiczny jest standardowym leczeniem raka jąder.

Procedura chirurgiczna w celu usunięcia jądra dotkniętego rakiem nazywa się radykalnie pachwinową orchiektomią.

Aby wykonać wycięcie jądra, chirurg wykona nacięcie w dolnej części brzuch (pachwina) tuż nad obszarem łonowym, i wypchnij jądro z moszny i na zewnątrz przez nacięcie.

Twój chirurg przetnie i usunie przewód nasienny, który łączy jądro z twoją brzuchem i zwiąże odcięte końce sznurka (który zawiera naczynia krwionośne i limfatyczne).

Twoja sprawność seksualna nie zostanie zaburzona, jeśli masz tylko jedno jądro usunięte.

Jednak utrata obu jąder powoduje niepłodność (ponieważ twoje ciało nie produkuje już plemniki) i mogą powodować różne objawy związane z obniżoną produkcją hormonów, w tym:

• Dolny popęd płciowy
• Zaburzenia erekcji
• Zmęczenie
• Uderzenia gorąca
• Utrata masy mięśniowej

Przyjmowanie suplementów hormonalnych może pomóc rozwiązać te problemy związane z testosteronem.

Oprócz usunięcia swoich jąder, twój chirurg może również usunąć węzły chłonne z tyłu brzucha, na które może mieć wpływ rak.

W tej procedurze nazywany jest zaotrzewnową limfą rozbioru węzłów, twój chirurg będzie c powtórzyć duże nacięcie w połowie brzucha.

Alternatywnie, twój chirurg może być w stanie usunąć węzły chłonne laparoskopowo, co wymaga niewielkiego nacięcia i wąskiego, światłowodowego instrumentu zwanego laparoskopem.

Te procedury może powodować przejściową niedrożność jelit, infekcje rany i długotrwały wytrysk wsteczny, w którym nasienie jest wypychane do tyłu w pęcherzu zamiast wydostawania się z ciała przez cewkę moczową.

Radioterapia

Promieniowanie jest często stosowane po operacji zabijać komórki nowotworowe jeszcze w regionie jąder, lub te, które rozprzestrzeniły się do pobliskich węzłów chłonnych.

Podczas radioterapii, wiązka wysokoenergetycznych promieni rentgenowskich, promieni gamma lub cząstek (elektronów, protonów lub neutronów) jest skierowany na małe obszary dotknięte rakiem.

Zabieg ten można wykonywać zewnętrznie za pomocą maszyny znajdującej się poza organizmem lub wewnętrznie za pomocą substancji radioaktywnych dostarczanych za pomocą igieł, nasion, drutów lub cewników.

Częste działania niepożądane radiati terapia obejmuje zmęczenie, mdłości i biegunkę.

Niektórzy mężczyźni mają pewne problemy ze skórą w leczonym obszarze, takie jak zaczerwienienie, pęcherze i łuszczenie.

Zawsze istnieje pewne niebezpieczeństwo związane z poddawaniem ciała na promieniowanie.

Na przykład, promieniowanie może uszkadzać naczynia krwionośne i inne pobliskie tkanki lub narządy, zwiększać ryzyko zachorowania na inne nowotwory i może wpływać na płodność (u mężczyzn, którzy mają jedno pozostające jądro).

Chemioterapia

Chemioterapia lub "chemo" jest najczęściej stosowana w leczeniu raka jądra, który rozprzestrzenił się na węzły chłonne i inne narządy w ciele. Może być również stosowany w celu zmniejszenia ryzyka powracającego raka.

Chemioterapia w leczeniu raka jąder składa się z jednego lub więcej leków, które są połykane lub wstrzyknięte do organizmu, takich jak cisplatyna lub karboplatyna (Platinol), etopozyd (Etopophos ), lub bleomycyna.

Chemo to leczenie ogólnoustrojowe, które wpływa na cały organizm i może powodować szeroką gamę działań niepożądanych, w tym:

• Wypadanie włosów
• Ustne owrzodzenia
• Zmniejszony apetyt
• Biegunka
• Nudności i wymioty
• Większa podatność na infekcje
• Zmęczenie
• Łatwe siniaczenie i krwawienie

Niektóre chemo leki mogą również powodować ciężkie działania niepożądane, które wpływają na zdolność słyszenia i potencjalnie uszkadzania nerek, nerwów, płuc lub pęcherza.