Pon. 14 lutego 2011 r. - Wskaźnik zapadalności na ambulatoryjne zapalenie płuc u dzieci nie zmienił się pomimo wprowadzenia skoniugowanej szczepionki pneumokokowej w 2000 r., Doniesiono naukowcy.
Odkrycie, z dwóch ogólnokrajowych badań ambulatoryjnych, Kontrastuje z wcześniejszymi badaniami, według których opieka szpitalna w przypadku zapalenia nabytego w społeczności (CAP) spadła znacząco od czasu wprowadzenia szczepionki, zgodnie z dr Matthew Kronmanem ze szpitala dziecięcego w Filadelfii i współpracownikami.
Przewodnik dla rodziców Choroby dziecięce
Jednym z możliwych wyjaśnień na temat różnicy jest to, że szczepionka zapobiega poważniejszym przypadkom powodowanym głównie przez Streptococcus pneumoniae , ale nie łagodniejszy, który może być lub nie może być spowodowany przez patogen, Kronman i koledzy zgłosili w marcowym numerze Pediatrics .
Badanie jest oparte na analizie danych zebranych przez ankiety ambulatoryjne i krajowe szpitalne ambulatoryjne opieki medyczne f od 1994 r. do 2007 r. i podaje pierwsze wiarygodne szacunki ambulatoryjnej częstości występowania WPR u dzieci, podają autorzy.
Te dwa badania dostarczają szacunkowych danych na temat wizyt ambulatoryjnych w praktykach biurowych i szpitalnych oddziałach ratunkowych i ambulatoriach. W całym okresie badania było około 1 do 1,4 miliona takich wizyt w gabinetach lekarskich każdego roku, a także od 203 000 do 295 000 w szpitalach.
W okresie badania, Kronman i współpracownicy stwierdzili, że roczna stawka ambulatoryjna opieka nad WPR wahała się od 17 do 22 przypadków na 1000 dzieci w wieku od 1 do 18 lat, ale nie zaobserwowano żadnego trendu czasowego w całym okresie ani po wprowadzeniu szczepionki.
Najwyższe wskaźniki odnotowano wśród młodszych dzieci - od 32 do 49,6 na 1000 dla osób w wieku od 1 do 5 lat - spadając wraz z wiekiem. Według naukowców nie było różnicy w częstości rytmu
Po wprowadzeniu szczepionki zmieniła się strona wizyt. W latach 2000-2007 odnotowano 8-procentowy wzrost liczby wizyt w biurze i 9% w przypadku wizyt w izbie przyjęć.
Najczęściej przepisywanymi klasami antybiotyków były makrolidy, cefalosporyny i penicyliny, co stwierdzono u naukowców, przy znaczących zmianach tylko w stosowanie cefalosporyn po wprowadzeniu szczepionki w 2000 r.
W okresie od 2004 r. do 2007 r. szacowano 1,2 miliona dzieci w biurze, a 68 procent otrzymywało antybiotyki, z których większość stanowiły leki o szerokim spektrum działania.
10 sposobów na złagodzenie bólu związanego z szczepieniem dziecka
Spośród szacowanych 266,000 dzieci rocznie w oddziale ratunkowym, 86 procent otrzymało antybiotyki, a znowu większość antybiotyków miała szerokie spektrum.
Naukowcy ostrzegli, że nie jest specyficznym kodem ICD9-CM dla WPR, więc niektóre przypadki mogły zostać błędnie zaklasyfikowane i nie zidentyfikowano żadnych danych na temat patogenów, więc niektórzy pacjenci ze zdiagnozowanym WPR mogli rzeczywiście mieć infekcję wirusową on.
Dodali, że dane z ankiety nie zawierają informacji na temat alergii, objawów ani wyników badań fizycznych.
Naukowcy mieli wsparcie ze strony Akademickiego Stowarzyszenia Pediatrycznego, Narodowego Instytutu Alergii i Chorób Zakaźnych oraz Fundacja Roberta Wooda Johnsona.
Powiedzieli, że nie mają konfliktów.
Dowiedz się więcej w Centrum Zdrowia dla Dzieci w codziennym zdrowiu.
