Spisu treści:
- Rola zaprzeczania w chorobie przewlekłej
- Kiedy odmowa może pomóc - lub szkoda
- Znaki, które mogą utknąć w zaprzeczeniu
- Potrzeba współczucia i walidacji
Kiedy Deanne Basofin został po raz pierwszy zdiagnozowany ze stwardnieniem rozsianym (MS ) 20 lat temu była zszokowana, przestraszona i zaprzeczona.
"Moja psychika mogła się zmierzyć tylko z chorobą przewlekłą przez całe życie", mówi 69-letni pracownik socjalny i grupa wsparcia MS facylitator.
Nie jest sama. "Odmowa może być bardzo częstym doświadczeniem dla osób ze stwardnieniem rozsianym", mówi Roshawnda Washington, pracownik socjalny i specjalista ds. Usług klienckich w Amerykańskim Stowarzyszeniu Stwardnienia Rozsianego (MSAA). "Ponieważ diagnoza może być trudna do uwierzenia lub zrozumienia, zaprzeczenie może czasami być początkową reakcją", dodaje.
Rola zaprzeczania w chorobie przewlekłej
Odmowa - trudność w uznaniu rzeczywistości danej sytuacji, często taka, jest bolesny lub przerażający - może być zarówno pomocny, jak i szkodliwy. Według Beth Kane, licencjonowanego klinicznego pracownika socjalnego i trenera życia w Point Pleasant, New Jersey, jest to podstawowy aspekt naszych podstawowych mechanizmów radzenia sobie i obrony.
"Zaprzeczanie daje nam ulgę od tego, co może być całkowicie przytłaczające i zniechęcające, "Kane mówi. Porównała to do szybkowaru. "Obejmujemy presję, która znajduje się w puli, dzięki czemu zawartość pozostaje pod kontrolą i łatwiejsza w zarządzaniu. Zamiast nagle zdjąć pokrywkę z garnka, pomocne może być nieco odpowietrzenie "- mówi.
Rozpoznanie przewlekłej i postępującej, wyniszczającej choroby, takiej jak SM, może wywołać strach, poczucie utraty kontroli i żal, mówi Kane, który wyjaśnia, że jednostki cierpią z powodu utraty zdrowia, niezależności i kontroli nad swoim ciałem.
"Zaprzeczanie jest elementem procesu żałoby", mówi Kane. Obawa przed teraźniejszością i przyszłością, dodaje: "może być tak przytłaczająca, że zaprzeczanie działa jak mechanizm radzenia sobie".
Odmowa często występuje po postawieniu diagnozy, ale może pojawić się w dowolnym momencie w trakcie choroby, mówi Angel Blair, specjalista ds. Usług dla klientów w MSAA.
"W miarę postępu choroby zaprzeczenie może powstać w związku z upośledzeniem funkcji motorycznych i czuciowych" - mówi Kane - "i może również pojawić się jako osoba fizyczna godząca się z fizycznym zmiany. "
Kiedy odmowa może pomóc - lub szkoda
Co zaskakujące, odmowa niekoniecznie jest złą rzeczą i może faktycznie być potężnym mechanizmem radzenia sobie ze stresem, buforem, który pozwala wchłonąć trudne informacje w tempie, które nie przytłaczają cię. Kane uważa, że jest to mini-urlop, w którym można zrobić sobie przerwę od rzeczywistości, która może być przerażająca i wyniszczająca.
"Każdemu należy pozwolić na okresy odmowy, jeśli nie przeszkadza to w natychmiastowej potrzebie opieki lub podejmowania decyzji ," ona mówi. Staje się to problemem tylko wtedy, gdy uniemożliwia ci poruszanie się do przodu lub sprawia, że zachowujesz się w niebezpieczny lub niezdrowy sposób.
Odmowa także może być szkodliwa, gdy uniemożliwia ci wyciągnięcie wsparcia, zauważa Blair. "Jeśli ciężko jest pogodzić się z chorobą i zrozumieć jej wpływ, możesz wyrządzić sobie krzywdę nie zdając sobie sprawy z pewnych granic, które rozwinęły się", dodaje.
W swoich grupach wsparcia, mówi Basofin, "uczestnicy Omówiłam zaprzeczanie jako zdrowa obrona, która chroni nas i pozwala nam zachować równowagę. "Ale istnieje szeroki zakres odpowiedzi, mówi. "Niektórzy ludzie po prostu się ukrywają, trzymając się z dala od wszystkiego, co przypomina im, że chorują. To zaprzeczanie maksimum, któremu towarzyszy wielki strach i izolacja. "
Bardziej podatny na zaprzeczanie może być brak solidnej sieci wsparcia, mówi Waszyngton.
" Ważne jest, aby mieć bliskie relacje i komunikować się z inni, w tym jeden zespół opieki zdrowotnej, aby zachować odpowiedzialność za to, jak choroba wpływa na ciebie. "
"Zaprzeczanie może być także bardziej problematyczne dla osób, które nie mają skutecznych i elastycznych umiejętności radzenia sobie ze stresem, oraz dla tych, które mogły być podatne na zniekształcenia poznawcze, zanim zachorują" - mówi Kane.
Znaki, które mogą utknąć w zaprzeczeniu
Chociaż zaprzeczanie z czasem maleje, gdy ludzie absorbują i przyjmują zmieniające się okoliczności, niektórzy ludzie utkną i mogą potrzebować pomocy, by się posunąć naprzód, mówi Kane.
Ale biorąc pod uwagę naturę odmowy, nie zawsze łatwo jest rozpoznać, że ty ". ponownie go przeżywać. Kane wskazuje na kilka charakterystycznych znaków:
- Reaguje gwałtownie na wiadomości, których nie chcesz słyszeć
- Nie dzieląc się z nikim, jak myślisz lub czujesz się
- Nie chcesz słuchać żadnego punktu widzenia, ale własnego
- Zignorowanie zdrowej porady medycznej
Szybko zwraca uwagę, że ignorowanie porad różni się od niezgadzania się z poradą i szukaniem innych opcji i opinii. Jeśli jednak rozpoznajesz te zachowania w sobie samym, możesz skorzystać z pomocy, niezależnie od tego, czy przyłączasz się do grupy wsparcia, czy znajdujesz terapeuta, który jest ekspertem w leczeniu osób z przewlekłymi chorobami.
Potrzeba współczucia i walidacji
odpowiedzi w mojej grupie wsparcia ", mówi Basofin," wielu ludzi odczuwa wielką ulgę w widzeniu i rozmowach z innymi ze stwardnieniem rozsianym. Wsparcie ze strony rodziny i przyjaciół jest bardzo ważne i konieczne w nauce życia ze stwardnieniem rozsianym, ale bycie z innymi takimi jak ty i obserwowanie, w jaki sposób radzą sobie z tą chorobą, daje poczucie wspólnoty i społeczności, która jest tak ważna "dodaje.
Ludzie w zaprzeczeniu muszą być wysłuchani i obdarzeni współczuciem, mówi Kane. Rozmowa z innymi może ci pomóc, potwierdzając twoje intensywne uczucia. Kiedy twoje reakcje emocjonalne, w tym strach, zostaną odrzucone, mówi Kane, może to doprowadzić cię głębiej do zaprzeczenia lub zniszczenia twojej odmowy, pozostawiając cię bez żadnych innych mechanizmów radzenia sobie. "Walidacja" - mówi - "otwiera drzwi do zrozumienia i akceptacji."
Kane zaobserwował, że rodzina i przyjaciele mają dobre intencje, mylą odmowę z nadzieją lub próbują zmusić jednostkę do odmowy. "Nikt nigdy nie powinien mieć nadziei oddalonych", mówi. "Nadzieja służy jako środek do posuwania się naprzód, a ponieważ nie widzimy przyszłości, nie wolno nam tego odbierać."
Basofin zgadza się. "Najpierw zaprzeczamy - mówi - a następnie stopniowo, jak pozwala na to nasz stan umysłu, zaczynamy się uczyć więcej. Ponieważ nasza przyszłość ze stwardnieniem rozsianym jest bardzo nieznana, musimy żyć zgodnie z naszą chorobą tak bardzo, jak to tylko możliwe. Szukanie kontroli, kiedy MS przejęło kontrolę, jest zdrowym sposobem radzenia sobie z chroniczną chorobą. "
