Z około 2 milionów Amerykanów ze schizofrenią szacuje się, że tylko 10 do 27 procent jest zatrudnionych. Jednak badanie przeprowadzone w 2008 r. Wśród osób żyjących ze schizofrenią wykazało, że 76% respondentów stwierdziło, że uważa, iż posiadanie pracy poprawi ich życie. Dla tych osób przeszkodą są znaczące bariery.
Schizofrenia i praca: czy to możliwe?
To, czy osoba ze schizofrenią może działać, zależy od ciężkości choroby i charakteru objawów. Badania wykazały, że pozytywne objawy, takie jak halucynacje i urojenia, stanowią mniejszą barierę dla zatrudnienia niż objawy negatywne i deficyty poznawcze. Objawami negatywnymi są nieobecność lub obniżony poziom procesów umysłowych, które powinny pojawić się normalnie, takie jak umiejętność robienia planów, cieszenia się przyjemnymi czynnościami i współdziałania z innymi ludźmi społecznie. Deficyty poznawcze to problemy z planowaniem i organizowaniem, zapamiętywaniem i zwracaniem uwagi.
Frank Baron, który żyje ze schizofrenią, nie powrócił do regularnego zatrudnienia od czasu swojej diagnozy, chociaż jest aktywny. "W moim przypadku leki powstrzymują złudzenia, ale nie radzą sobie z deficytami funkcji poznawczych" - mówi. Baron mówi, że problemy poznawcze przeszkadzają mu w pracy: "Wcześniej byłem inżynierem budownictwa lądowego, ale teraz nie mam koncentracji". Baron zasiada w Institutional Review Board w Komisji Zdrowia Psychicznego w Los Angeles i wygłasza przemówienia publiczne na temat chorób psychicznych.
Schizofrenia i praca: jakie zadania są najlepsze?
Schizofrenia nie predysponuje ludzi do określonego rodzaju pracy . Właściwa praca dla osoby ze schizofrenią zależy od stopnia zaawansowania choroby oraz od umiejętności i zainteresowań danej osoby. Kilka osób ze schizofrenią odniosło sukces zawodowo: Fred Frese uzyskał doktorat z psychologii po rozpoznaniu schizofrenii, a Elyn Saks po wykryciu diagnozy uzyskał wykształcenie prawnicze i jest profesorem prawa na Uniwersytecie Południowej Kalifornii.
Ale Baron zauważa, "jak mówią w telewizji" wyniki nie są typowe. "Większość osób ze schizofrenią pracuje na stanowiskach początkowych i niestacjonarnych, a tylko około 30 procent osób pracujących z zaburzeniami psychicznymi, takimi jak schizofrenia, zostało awansowanych z pozycji początkowych.
Schizofrenia i praca: świadczenia zdrowotne
Ubezpieczenie zdrowotne i inne świadczenia są ważnym zagadnieniem dla osób ze schizofrenią, które należy wziąć pod uwagę przy wyborze pracy, a nawet przy podejmowaniu decyzji, ile godzin pracy. Chociaż zwiększenie dochodów wydaje się atrakcyjne, rzeczywistość dla osób ze schizofrenią jest nieco bardziej skomplikowana. Pozycje na poziomie początkowym, które najczęściej uzyskują osoby cierpiące na schizofrenię, rzadko obejmują świadczenia.
Osoby, które korzystają z usługi Medicaid, mogą ograniczyć godziny pracy płatnej, aby nie narazić na szwank ich świadczeń zdrowotnych. Doradca ds. Zasiłków może pomóc w uporządkowaniu regulacji związanych z zasiłkami Medicaid i Social Security oraz pomóc ludziom w podjęciu właściwej decyzji o tym, ile godzin mogą oni pracować.
Schizofrenia i praca: inne wyzwania i rozwiązania
Osoba ze schizofrenią napotyka kilka wyzwań podczas poszukiwania zatrudnienia. Może być trudno wytłumaczyć luki w życiorysie potencjalnemu pracodawcy, nie ujawniając statusu choroby psychicznej, a dyskryminacja osób z chorobą psychiczną nadal istnieje.
Baron mówi, że wspierane programy zatrudnienia pomagają niektórym osobom poszukiwanie znaczącej pracy. Wspierane programy zatrudnienia pomagają osobom z zaburzeniami psychicznymi w przygotowaniu, znalezieniu i utrzymaniu konkurencyjnego zatrudnienia.
Jest to szczególnie ważne, ponieważ schizofrenia pojawia się zwykle w młodym wieku dorosłym, tak jak ludzie wkraczają na rynek pracy; osoby z rozpoznaniem schizofrenii mogą nie mieć dużego doświadczenia w zakresie poszukiwania pracy lub poszukiwania pracy. Wspierane programy zatrudnienia pomagają w poszukiwaniu pracy i szkoleniach przed zatrudnieniem oraz nadal świadczą usługi pomagające ludziom chorym na schizofrenię.
