Nie ma jednego "właściwego" sposobu, aby powiedzieć ukochanym o diagnozie, takiej jak szpiczak mnogi, ale jest kilka zaleceń, które pomogą ci lepiej poruszać się w tych trudnych sytuacjach.
Zrób: Poinformuj swoich bliskich, kiedy będziesz gotowy.
Kiedy Beth Morgan, właściciel małej firmy w Southern Pines, NC, dowiedział się, że ma szpiczaka mnogiego, była zszokowana. Ale w tych pierwszych strasznych chwilach po diagnozie wiedziała też, gdzie się zwrócić. "Kiedy wsiadłem do samochodu, zadzwoniłem do sióstr i matki, aby powiadomić je, co się właśnie wydarzyło", mówi.
Ale dla Maddie Hunter, której syn miał 9 lat, kiedy zdiagnozowano, było inaczej sytuacja. Wiedziała, że potrzebuje czasu, żeby przetrawić diagnozę, zanim mu o tym powie. Zadzwoniła do swojego byłego męża, wyjaśniła mu, co się stało, i poprosiła go o zabranie syna na specjalną wycieczkę weekendową. "Kupiłem sobie trochę czasu, zanim pojawiłem się przed moim synem", mówi. "Pod koniec weekendu mogłem być bardziej opanowany".
Dr Katherine Puckett, dyrektorka Programu Medycyny Umysłu i Ciała dla Ośrodków Leczenia Raka w Ameryce, mówi, że to normalne być zszokowanym i przerażonym po pierwsze, ale zwracanie się do rodziny i przyjaciół może pomóc ci dostosować się do nowej rzeczywistości.
"Myślę, że największym lękiem, jaki ludzie mają na temat mówienia swoim bliskim, jest to, że zamierzają ich skrzywdzić lub sprawić, by ich życie było cięższe", ona mówi. "Chcemy chronić tych, których kochamy, ale kiedy staramy się je chronić, nie mówiąc o tym, jak się czujemy, brakuje nam okazji do budowania bliskości."
Nie: Odgradzaj się emocjonalnie.
Podczas gdy wielu ludzi instynktownie zwraca się do tych, których kochają za pomoc, inni odwracają się. "Niektórzy ludzie potrafią nawiązywać bliskie relacje, pielęgnować siebie i uzyskać naprawdę dobre wsparcie" - mówi Puckett. "Czasami ludzie nie są w tym miejscu, a oni odwracają się w innym kierunku i izolują się."
Puckett mówi, że reakcja ta może wynikać z niskiej samooceny. Czasami ludzie czują, że nie są wart pieniędzy, czasu lub wysiłku w leczeniu, i odsuwają się od innych i przyjmują bardziej autodestruktywny pogląd. "Kiedy [ludzie] czują się tak przygnębieni lub zaniepokojeni, że nie mogą przejść obok niej, nadszedł czas, aby szukać profesjonalnej pomocy", mówi.
Otwarcie się na terapeuta o diagnozie może pomóc pacjentom zrozumieć ich własną Lepsze umysły i motywacje, dodaje, pozwalając im otworzyć się na tych, z którymi są blisko.
Do: Dziel się informacjami na temat diagnozy.
Niektórzy pacjenci czują się wzmocnieni dzięki informacjom i badaniom, podczas gdy za dużo wiedza może popychać innych w kierunku lęku i niepewności. Dotyczy to również opiekunów osób ze szpiczakiem mnogim.
Po zdiagnozowaniu Huntera, zwerbowała zespół rodziny i przyjaciół i zleciła im znalezienie informacji o różnych aspektach szpiczaka mnogiego. Dla niej posiadanie kontroli było mechanizmem radzenia sobie.
"Założyłem zespół bardzo bliskich przyjaciół, którym ufałem, że pomogę mi znaleźć najlepszych lekarzy i ośrodki onkologiczne" - mówi. Powierzenie jej przyjaciołom nie tylko pozwoliło Hunterowi poradzić sobie, ale wzmocniło jej przyjaciół, dając im możliwość poznania choroby i pomóż jej lepiej zarządzać diagnozą.
Nie: Ukryj wszystko, aby "chronić" kochane one.
Mówienie członków rodziny może być trudne, mówi Puckett, ponieważ chcemy, aby nie cierpieli ani nie krzywdzili. Jest to szczególnie prawdziwe w przypadku dzieci. Ale próba ukrycia wszystkiego nie jest strategią produktywną.
"Najlepiej być uczciwym i z góry nastawionym na swoją chorobę, ponieważ twoje dzieci dowiedzą się, że jesteś chory i jeśli nie dasz im informacje, których potrzebują, ich umysły zaczną wypełniać puste miejsca ", mówi. "Czasami walka ma na celu pomóc rodzicom w oswojeniu się z diagnozą, aby móc powiedzieć swoim dzieciom".
Dzieci często mają trzy specyficzne obawy, mówi. "Nawet jeśli są to niewypowiedziane [obawy], dzieci zazwyczaj chcą wiedzieć najpierw [niezależnie od tego, czy jesteś] umierają, po drugie, czy mogą je złapać, a po trzecie, w jakiś sposób przyczyniły się do tego, " ona tłumaczy. Puckett zauważa, że dorośli często zmagają się również z tymi pierwszymi i trzecimi lękami. "Są to rzeczy, o których możesz porozmawiać bezpośrednio z dziećmi i bliskimi, nawet jeśli nie zadawali tych pytań."
Czyń: Bądź gotów poprosić o pomoc, kiedy jej potrzebujesz.
Pacjenci ze szpiczakiem mnogim często martwią się o bycie ciężarem z powodu fizycznej straty, jaką choroba może dotknąć ich ciała. Od kości, które łatwiej pękają, po częste infekcje i ból nerwowy, fizyczne dolegliwości są prawdziwe i mogą być przerażające, aby stawić czoła - zarówno pacjentom, jak i rodzinom. Ale z powodu nowszych metod leczenia w tej dekadzie, wielu pacjentów ze szpiczakiem mnogim żyje pełniej i dłużej żyje podczas leczenia choroby. Ale to nie znaczy, że osoby ze szpiczakiem mnogim nie będą potrzebowały pomocy.
Poza pomocą fizyczną (np. Przy spożywaniu artykułów spożywczych i przenoszeniu mebli), Morgan mówi, że posiadanie kogoś, kto pomoże ci poradzić sobie emocjonalnie, również ma kluczowe znaczenie. "Miej adwokata jak małżonka, dobrego przyjaciela lub członka rodziny, który pójdzie z tobą na spotkania i zabiegi", mówi.
Na koniec, Puckett mówi, pozwalając sobie na emocjonalną przestrzeń, aby w zdrowym zdrowiu dostosować się do swojej diagnozy i prośba o pomoc - od rodziny i / lub od profesjonalistów - kiedy jest to potrzebne, może znacznie pomóc w radzeniu sobie ze szpiczakiem mnogim.
"Dowiedz się, co musisz zrobić, aby iść naprzód", mówi. "Uważam, że ludzie mają zdrowe motywy i chcą się o siebie zatroszczyć, po prostu spróbujcie połączyć się z tą częścią i pozwólcie innym pomóc."
